Но најопасно е кога кај човек од неговите длабини, од инстинктите ќе се влее во неговиот табиет амбицијата да владее со народот, со светот, небаре до крајот на времето!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Кралството живна. Луѓето толку се заморија од лагата, што само штом им дозволија, сите започнаа во ист глас да ја зборуваат вистината. Започнаа, а не можат.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Така одлучија министрите и ја објавија својата одлука пред народот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Не, не само што не сфаќам зпшто ние луѓето толку многу се плашиме од смртта; не сфаќам ни како може да поставам такво прашање.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Не знам даливо неко друго место луѓето толку чекаат за сладолед, како овде во Варшава.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Се разбира, не се рекло без основа: колку луѓе толку табиети!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)