манастир (имн.) - бев (гл.)

Речиси сите манастири беа разурнати или беа преобратени во воени касарни.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Селото Бразда, сосе селаните, до пред ден-два, беше во атарот на Свети Ѓорѓија-Горг, а сега, откако манастирот беше затворен од Турците, имотите им беа разделени на заслужните воини од битките во Унгарија и Босна, а селаните, заедно со нивите, шумите и чаирите, без едно-две, станаа кулукчари и поданици на Падишахот, потурчени насила и дури со амин од игуменот, за да не се крене поголема врева и да не се исукаат јатаганите.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Овој манастир беше и еден вид светилиште на балканскиот егзил на семејството, кога ја гледаме родната земја, нашиот град со голо око или со дурбин.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
ЕВТО: Татко ми во манастирот беше протојереј.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Петре, ибн Бајко, иако манастирот беше, што се вели, не само близу туку поблизу и од трепката до окото, веднаш спроти Скопје, над реката Серава, а на ридот што се вика Вергин, одвај дочека да го пратат на панаѓурот со манастирските чоеци, па да слезе во градот како што тој милее, да слезе и да го разгледа градот што ти имал сто и дваесет чешми и сто и дваесет џамии, над четириесет меани и маала, себил анои и амами, за кои беше многу слушал.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Светецот на Манастирот беше спасител, исцелител од болки и зло на сите добри луѓе, без оглед на верската припадност.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Знаеше ибн Пајко, манастирот беше богат, имаше добри приходи од своите ниви, лозјата, стадата овци, и од шумата.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)