Но беше доволно бистар да не оди далеку, зашто знаеше дека сега неговиот пријател ќе го викне и, кога Милан не му зборуваше, мачорот не се враќаше веднаш, туку чекаше малку да му се умилкува, нешто што беше добро за гордоста и самопочитта.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
- Мачорот Фигаро... – прошепоти Зоки, но знаеше дека децата ќе му се смеат. Та мачорите не јадат чоколадо!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Милан се чувствуваше добро и беше свесен за тоа, пријатно свесен за тоа, сѐ додека мачорот не испушти долго и тажно мјаукање.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Беше многу лошо тоа што мачорот не можеше да зборува.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)