месечар (имн.) - кој (зам.)

Се гледаше себеси како излегува во ноќта со чекор на месечар кој не ја чувствува тежината на месото.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тој се движеше низ сите тие нешта како „заспан возач”, управувајќи со природноста на месечарите кои ги користат своите нозе.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)