месо (имн.) - в (предл.)

Пред да сфати како паднало последното младо стебло (биле исечени за цела зимска седмица), Лозан Перуника го видел предавството на крвта, на годините, на прегладнетоста.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Испрати нас мудурот и милаземот од Витолиште да му носиме здраву живо, да повелит да дојдит на бајрам, — почна онбашијата да тера шега со дедот Јована.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Види, види, жити вера; само месо в куќи дошло. Така, де. Така.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Бездруго веќе знаел како морало да се случи: Арсо Арнаутче ја фрлил секирата и, чиниш во пад е, ја повлекол со себе покорената жена кон невидени длабочини, поточно кон земјата од која ќе почне нивното барање на длабочините додека ќе ги сменуваат писоците од уста в уста рамно, од месо в месо; ја видел, трет во тоа збивање, испреплетеноста на змиската игра и со обете раце се фатил за првото стебло како да ќе го искорне; само се лизгал со дланките по мазната кора паѓајќи на коленици и удирајќи со главата во празно како да стресувал од вратот копривно лути гасеници.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
— „Тоа би било: само месо в куќи на Чоча", — си потврди Ѓуро. — „Не а бива, не.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)