мечка (имн.) - стои (гл.)

Мечката стоела, ужасно иззаплетката и бессилна, без да може ни да се помрдне понатаму, само со можноста да продолжи да лелика, онака жаловито и оптегнато, онака мајчински и безизлезно.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)