молк (имн.) - му (зам.)

Неверица му полази по лицето, молк му ја заклучи устата.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Откако авторот Едо поседе колку на истоименикот да му даде доволно време тој евентуално нешто да рече, исто така без збор, зошто молкот му предотегна, стана и се упати преку мостот кон мотелчето на Петра.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Но најстрашното веројатно се случувало токму во тие моменти кога тој очекувал совет, согласност а можеби и насрчување, а нему молкот му одговорил, никој друг.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)