Откако го воспоставија вообичаениот молк од поранешните средби, прв се огласи Чанга: – Идат тешки времиња, не се знае што носи новиот ден...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Безутешно ве ниша горчлива молк од распукана земја И безбожно по секој ваш довик Се ниша сенка на море.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Само една ноќ барам молк од вас, о, помлади браќа мои, и да не ја прегрнуваме со многу солзи и воздишки онаа која од трите патишта може да избере два по коишто и натаму ќе чекори жива на зајдисонце.“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И така, јас повеќе морав да трагам по фрагментите на молкот од Мајкиниот живот отколку по зборовите.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Кај жените се вратиле во она полумрачно доба кога духот на исчезнатата светлина сѐ уште скита над полињата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)