Еден палавко го бутнал пенисот во својот другар, додека другото момче го сече најличниот дел од курот на возбудениот примател, а посетителовиот гостувачки уд скока и го исполнува празниот простор од кој природата се гади и свршува во Црната Лагуна каде нестрпливата пирана го грабнува сѐ уште нероденото дете кое никогаш - со оглед на некои добро познати факти - нема ни да се роди.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Чудно е зошто не замолил да биде насликан нејзиниот глас што момчињата го носеле како молитвеник во рацете.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Момчето го облече палтото, се стрча низ скалите.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
„Сум видел како момчиња го губат умот по девојки”, му рече Френк на Бил Девит, ”Но никогаш не верував дека тоа ќе му се случи на брат ми.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Две момчиња го варосуваа белото лице на осаменото кафеанче.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Запревме пред првото кафеанче на брегот. Го подготвуваа за новата пролет.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Момчето го чеша обрастениот тил и гледа преку бабината глава во модрите врвови на Козјак.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Со група од неколку сомнителни момчиња го затворија во подрумот.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Босоного момче го набра и си закити коси.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Момците го однесоа Бошка во една од одаите на неговиот конак и го оставија таму затворен заедно со неговиот претсмртен страв.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)