Ја воспитувавте да биде беспомошна, чековни картички, цврста валута, планини во зима, мориња во лето.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Не мириса како медитеранското море во Италија, Шпанија или во Турција.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Заради големата школка, заради морето во неа, јас поначесто се преправав болен за да ме замијат, да ми го избркаат урокот, да ме благословат, да ме сожалат и да ми го остават ќесето со каменчињата и со школките.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
II. Веѓите му се набраа во онаа точка во која му се спојуваа, на средина, токму над свиениот нос, кога пак помисли на мирисот на морето во Тарс.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Книгата го предизвика моето внимание во времето меѓу падот на врховниот борец Хабиб Бургиба, кој бездруго имаше тиранско-фараонски амбиции и архаичниот лов матанѕа на туните, на една од последните станици од нивниот медитерански свадбен пат.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но каква смисла можеше да има оваа споредба можеше да се види подоцна кога ги открив во Сиди Дауд туноловците со древната матанѕа кои со инстинктивен нагон за владеење со големи метални прачки до бесвест ги убиваа заробените џиновски туни, чија мазна синосребреникава кожа стануваше црвена од крвта која ја менуваше бојата на морето во делот притеснет за масакрот?
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
По навика се пишуваат и тестаменти и се фрлаат в море во затворено шише.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Секоја одвика создава нова навика.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)