Се работи за еден ист мотив кој извира од топлото чувствување на Градот, виден преку перото на уметникот на зборот, можеби само од него и од никој друг.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Во оваа прилика можеме да се сосредоточиме на анализата на латентните мотиви кои Duchamp не ги открил. Rose (Мистична ружа, да бидеме прецизни), всушност е едно од имињата на Каменот на мудроста.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Одбери популарна тема од селскиот живот, нешто за ослободувањето од ропство, родољубив мотив кој ќе го помогне народното дело. Одговорноста на уметникот е да просветува!
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Артуро Шварц Marcel Duchamp alias Rrose Selavy alias Marchand du Sel alias Belle Haleine Rrose Selavy Duchamp-овиот опис на околностите што го наведоа да го скова овој псевдоним и да додаде уште едно “р” во Rose, веќе е познат, и тие околности овде не се од особена важност.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Харви бојата ја нафрла со раце и целата слика ја работи во еден здив, бидејќи, како што вели, „како при сексуалниот чин, боите мораат да останат влажни“ за да се мешаат и да се „валкаат“ меѓусебно.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
По сликањето тој заминува на педантно перење на рацете, „како по убиство“, коешто открива чувство на вина после задоволување на нагонот. (За Фројд сликарството е инфантилен нагон ѕидовите да се премачкаат со измет.) По оваа страсна акција, врз сликата се црта елегантен цртеж на некој порнографски мотив кој е препознатлив и читлив.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)