мрачина (имн.) - и (сврз.)

Вака некој ден сосема ќе потоне во мрачините и ќе престане да го сеќава во себе животот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Поскоро да потоне во мрачините и да се стопи во нивната тишина.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)