Да пробам, значи, со букви да опишам, иако однапред знам дека описот неподобен ќе биде, на видението: музика беше тоа од најфини тонови, најзвучна, и затоа што најзвучна е, увото земско не ја слуша.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ние обајцата доаѓаме од генерација во која музиката беше место каде што сѐ се изразуваше.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Знаете ли зошто музиката беше средиште на нашите животи толку долго време?
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)