Работата на италијанските и советските семиотичари, успесите во граматологијата и наратологијата, напредокот во изучувањето на билингвизмот и мултилингвизмот и процесот на учење на јазикот кај децата, сето тоа можеше да се искористи во Translation Studies.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Би било претерано да се тврди дека низ целата историја немало никаков напредок во материјална смисла.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Напредокот во нашиот свет ќе биде напредок кон повеќе болка.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Пред воопшто да може да стане можен овој напредок во философијата на половата разлика, секако дека е неопходно да се постави дистинкцијата помеѓу Жена и жени како втемелувачки гест за воопшто да може да постои феминистичката мисла.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Во Венеција ми објаснуваа, ваквиот камен носел убавина, верност, љубов и напредок во сѐ.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Затоа не може да има никаков напредок во осознавањето.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
„Напредокот во геј-правата“, тврди Даниел Харис, „честопати се извојува за сметка на нашите вродени, културно неприспособени идиосинкразии што ги имаме како малцинство, а кои мора да се смекнат или целосно да се избришат за да оствариме целосна општествена прифатеност. Геј-ослободувањето и геј-сензибилитетот се лути противници“.97
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
„Добро. Бев уапсен на 17 мај оваа, 1941 година од страна на Гестапо во Атина...“
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Знаењето сега, моментите на искушение ги прави понижувачки и пеколно неиздржливи, како што, некогаш, моментите на напредок во кариерата му ги правеше исполнети со самозадоволство и потем со блаженост. „Значи, да видиме”, започнува секогаш исто неговиот иследник.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Најголем напредок во уметноста на режијата во Америка е постигнат помеѓу 1908. и 1930. година, главно благодарејќи му на Д. В. Грифит (D.V. Grifith).
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Понатамошниот напредок во истражувањето на звукот претставува делото „Имагинарен пејсаж бр. 1“ (1939), за две грамофонски плочи со променлива брзина на емитување, чинели, клавир и два микрофони, кое се изведува во две затворени простории додека во третата се режира звучниот резултат подесуван за емитување преку радио-брановите или за бележење на лента.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)