Значи, ја растоварија колата, лубениците ги изнаредија во тремот, а татко ти влегува дома со блажена насмевка после добро извршената работа и по двете или трите ракии што обично ќе ги испиеше на пазарот шетајќи по тезгите.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Моите усни издаваат тажна насмевка, но тоа е искрена насмевка после толку долго време, а од гласот избива искрено покајување.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)