небо (имн.) - жив (прид.)

Како? Некако, ни на земја мртва ни на небо жива, со стрелушно зјапната безгласност на клунот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Над случката на призрачното умирање на мртвите низ векови, од незнамкога до последниот ден на неговите шеснаесет години, ќе се веела проѕирната птица на една душа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)