И тоа во недела наутро. Бев таму и ја разгледав населбата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Не сфаќам зошто токму таму ме оставиле и тоа пред портата на црквата, која и не постоела кога сум се родила.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
32. Во неделата наутро само што станав, ти заѕвоне на мобилниот: „Зое, ајде кога ќе дојдеш?“
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Ме заборавија кога Илчо Просинек почна да раскажува како бил млад роб кај некој трговец Евреин во Солун, слугувал, продавал газија, сапун, сол, суви риби, зашеќерени бадеми и урми, ги миел во саботните попладниња тркалата на стопановиот пајтон, ги тимарел коњите, метел, окопувал јаболкници и лилјачиња, прередувал ќерамиди, хранел пци и мачки и чувал кадрави деца.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Нешто ќе ѝ каже. Недела наутро.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Во неделите наутро одел в црква и слушал нејасни попски песни а попладне спиел со некоја вдовица.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Гледај каде живееш. Пукаат черепи, тече крв по сокаците, затворите полни, глад и сиромаштија, секој станал против секого, брат од брат се одродил, а ти диваниш за нова црква во недела наутро.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)