А дома, намуртеното лице на жена ми ги најавува новите сметки за струја и парно, и старите незадоволства поради брачната тескоба, додека високиот писок на децата ја дополнува нејзината безозборна тажачка.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Едно незадоволство поради одземеното време посветено на размислување, на кое му недостасуваа премногу линкови за да биде сегашно, ме качи во мојата соба каде што, исцрпена од бавното патување, заспав, спиев долго и, најпосле, нешто сонував.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)