непријател (имн.) - кој (зам.)

Непријател кој тој ќе го надвладее само преку запознавањето.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Објавувајќи ги двата памфлети: Дребулии за еден масакр (1937) и Училиште на лешеви (1938), Селин на некој начин им се приближи на фашистичките политички погледи и стекна голем број непријатели кои никогаш не му ја простија антисемитската жестокост.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
На овие гласови им се спротивставуваа други, според кои татко ми бил фанатичен противник на социјализмот и комунизмот, класен непријател кој не сакал да се солидаризира со новата класа, од „спасените козари”.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Пред него се наоѓаше непријател кој имаше намера да го убие: пред него, исто така, беше едно човечко суштество, во болка и можеби со скршена коска.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Секогаш во секој момент ќе постои возбудувањето од победата, задоволството од згазувањето на непријателот кој е беспомошен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А народните непријатели кои ги градеа вилите, тогаш, кога доаѓаше народната власт, ги теравме подалеку, во една котлинка среде шума.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)