нешто (имн.) - го (зам.)

Покрај него стоеше Митре намрштен, нешто го давеше.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но, природата на нештата го научи да балансира со сосема спротивните карактери на Ружа, Рада и психички нестабилната сестра Ана. ***
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, додека се качувавме, ситните нешта го менуваа впечатокот: ѕидовите стануваа почисти, по аглите се појавија саксии со егзотични билки - родендрони, фикуси, аспарагуси; забележавме дури и мали емајлирани плукалници; од вториот кат по скалите беше послан тепих, матно засветкаа месинганите кугли на свијоците.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Се сврте Мехмед паша спрам ибн Пајко и нешто го жегна.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Освен што е ценет поради своите романи и раскази, Барт голем углед стекна и како автор на два мошне влијателни есеја - „Литературата на исцрпеноста” и „Литературата на обновувањето” - коишто во многу нешта го одредија постмодернизмот во САД.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Едно малечко биволче, еден ненаситник, еден вечно гладен, наеднаш беше ти осетил како нешто го дави во грлото.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
И ако случајно нешто го натерало да се премисли, не можел веќе назад, веќе сите знаеја, сите ја чекаа таа смрт.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Неговата примитивност прерасна во хиперболичност и нечовечност на еден свет кој ни измолкнува и кој во многу нешта го надминува сопственото морално, општествено или еколошко толкување. okno.mk | Margina #10 [1995] 61
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Кога наеднаш - оп! нешто го тупна по грбот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)