И понатаму: по која логика студентите беспомошно застануваат пред првата општествена пречка на патот до знаењето, по која логика на јавно ниво го премолчуваат проблемот и зошто нивна единствена реакција е регресијата во приватен трач?
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Не знам кое ниво го достигнале, или кој е врвот што можат да го достигнат.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Инфантилното ниво го задоволуваат речиси сите реклами: најексплицитна е на пример, онаа што рекламира средства против дизентерија (или опстипација, сеедно).
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)