ноже (имн.) - го (зам.)

Утредента, на стеблото од оревот што вишееше во нивата, со моето овчарско ноже го врежав името РОГУШ.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Со ноже го распараа конецот од самарчето, го ставија внатре писмото, набрзина го сошија, и, како ништо да не било, се вратија назад и седнаа на буката.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)