ноздра (имн.) - му (зам.)

Од едната биволска ноздра му се испасуваше крвта.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Од тоа чувствените ноздри му беа и пошироки и потемни, и капетанот, за да не гледа во слепилото, пак погледна кон голиот прелог, не исплашен туку љубопитен: ќе ја чуе ли фаталната бројка.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Беше покриен со чаршаф до гркланот. Ноздрете му беа свртени кон таванот како двоцевка.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Идиот, ќе нѐ чујат, низ заби писна налутениот Пенчо, ноздрите му беа змејски раширени, но всушност личеше на згрчена птица.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Другиов Онисифор клечеше над мене, потоа стана и го сокри белегот на лицето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ноздрите му беа пошироки отколку што мислев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тој сѐ уште се клештеше со половина лице. Од едната биволска ноздра му се испаруваше крвта.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И ноздрите му се шират, фрчат и го шмркаат воздухот, го одбираат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Од ноздрите му излегува пареа и снегот му се топи околу устата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)