И секогаш има номади кои талкаат низ просторот меѓу границите, претворајќи ги во места за средба, места на трговија, меѓузони.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Сепак, природните пречки никогаш не можат да бидат конечни граници, зашто тие истовремено секогаш служат и како инспирација да се надмине тој страв и тие да се преминат, да се освојат нив, да се населат.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Но, некои луѓе ги менуваат, како номади кои не се врзале за ништо!
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)