ноќ (имн.) - под (предл.)

Човекот што умираше во секоја ноќ под гилјотината на зраците гледаше во врвовите на своите чевли и читаше од нив.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тој дожд тегнеше во неа еднолична мелодија но не можеше да избрише едно сеќавање на онаа ноќ под врбите во паркот, и потоа во неговата врела соба, кога праинсконската вистина ја отвори до срце и ја исполни: гаменот со голо теме може сѐ и чини сѐ што може.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)