Занесени ниту не сетиле. Таму горе сета ноќ тивко снежело.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Во жешката августовска ноќ тивко поддувнува ветер.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Доаѓај ми секогаш ко ноќта Тивко плачи. Тивко смеј се. Тажи.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)