Студентите веќе не се подучуваат, нема обраќање кон нив, а особено со нив не се разговара како некогаш.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Која беше замислата, влогот за потфатот наречен Глас? 4Не отстапувајќи од правилата и барањата на филозофското читање, за кои отсекогаш го имав сочувано должното почитување, во книгата Глас сигурно сакав сериозно да обработам некои содржини (семејство, сопственото име, вера, дијалектика, апсолутно спознание, погреб - и уште по нешто), но спротивставувајќи ги, страна наспроти страна, интерпретацијата на големиот канонски корпус на филозофијата на Хегел со реиспишувањето на поетот- писател, речиси вон законот и неприфатен - Жене.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
И дали „трупот” (во оригиналот: мрц, заб. на прев.) е обид за нагалено обраќање кон лешот, т.е. кон стрвината, цркотината (што значи тој збор во Скоковиот речник) којшто, ете, со некоја морална инверзија (терор на акултурниот витализам) станал Севишниот, или писателот само реалистички го репродуцира чемерниот Weltanschauung на своето потесно родно место, тоа не е јасно.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
- Да, Срцка! - ова беше првото ново обраќање кон Рада со новото име, што посебно ѝ се допадна.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Нема други цртани со таков колорит и такво движење и воопшто со таков визуелен имиџ. ?
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Не се работи за обраќање кон одредена група. ?
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Сликата – една од водечките и најценети достоинства на современата македонска поезија е облик низ кој мислата се мачи да го скамени невидоизменето нашето некогашно време; впечатлива слика на разделбата со оние што одеа на туѓина, сликата на велигденското оро, сликата на жетвата се составки на духовниот пејсаж на македонската географија и обраќањето кон неа не значи враќање кон нејзиното време туку протест кон духовната унификација што произлегува од нашата инертност.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Во секој случај, зборувавме бргу и со директно обраќање кон соговорникот.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Според строгите сиповски одредби за секое обраќање кон медиумите мораше да се бара одобрение од Централата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
- Требаше да се видиме вчеравечер, во 19 часот – рече Грофот, но тоа не личеше на обраќање кон мене туку гласно искажување на она што го пишува на листот на неговото биро.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Чекав да се јавиш до 23 часот. За жал не дојде.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Од такви, историски причини, ние и овде, кај Иле Битолчанчето одржуваме сеќидневни расправи за несреќните настани од минатото - се јави најсетне Овчарот и почна да изведува некаква пантомима, нешто како обраќање кон толпата што само тој ја гледаше, а Мајката и Чауле најпрвин се смееја, потоа одобруваа, и најсетне ракоплескаа.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Разбра? - праша некого Чауле. – Сите настани можат да се сфатат кога постои желба да им се пријде на работите со чесни намери - заклучи со добродушна насмевка тој.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Одамна, одамна, го имаше напуштено обраќањето кон господ, следејќи го меѓу првите атеистичкиот курс на Партијата.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Ова обраќање кон мажот дури и нејзе ѝ заличи на лажен повик за помош.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Минавме низ искушенијата на многу војни, но опстанавме!” – го започнала милосрдната мајка Амелија воведот во своето обраќање кон вујна Клементина, којшто малата Ервехе не го разбирала.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)