Момчињава толку се истошени, та ни оган не ќе отворат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Туку да бараме некое чаре, да се поприбериме поблизу до границата, да видиме ќе има ли некоја надеж оттаму или да се прибираме внатре, — проговори како со туѓа уста Тренков.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Погледот горд и безмилосен, гневен и убиствен, огнен, суров прониклив, победнички, исполнет со вера и само што гром и оган не паѓа од небо за да го спепели непријателот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- И уште нешто, јас без оган не одам никогаш. –рече тивко баба ми.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Дечиња си играа, се валкаа, прескакаа едно преку друго сѐ дури огнот не ја префрли оградата и не се нафрли на усамената куќарка на старичката.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
- Огнот не смее да згасне! - Никогаш не смее да згасне... така нарачала Ѕвезда наша.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Демнел сепак да зграпчи месо од оган, да загризе кучешки во него со голите непца. Онисифор Мечкојад опцул.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И треварите, уште пред да ги повика да му помогнат, се свртеле од огнот не исправајќи се премногу.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
-Особено сериозно звучеше она, што требаше да претставува заклучок: - Кога е во прашање тој оган не дозволувај срцето да ти е скретничар.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Аман, ќерко златна, зашто ни оган не го гори тоа што можеш да го запалиш ти, со таа твоја убавина што Тој златен ти ја има дадено, и затоа само јас самата си знаев како се дочував, ни копче на градите да не ми се откопча, зашто дури и ветре што лист на гранка не подмрднува процеп можеше да ми најде на голо да ме заскокотка.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Но, оганот не помага. Студот доаѓа од внатре.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Згора имаше штици, а над штиците доста земја, така што огнот не можеше да ги изгори.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Се губи. Ко мртов е, а не е мртов. Огнот не му загаснува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Оган не се пали ноќе, цигара не се пали. Ништо.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И нема ни Бадник, ни Божиќ, нема коледари, нема што да раздадеш, нема што да дадеш. Никој оган не запали во гумната и на роговите од говедата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)