одаја (имн.) - има (гл.)

И уште нешто се случи, што не можам да го заборавам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Прокопувај длабоко. Подземните одаи имаат влез од ова визба.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Кој ти вели? Одаи има. Ќе ти ги покажам. Треба само да копаме.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
И таа во нејзината одаја имаше икона на Архангел Михајло.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Им реков дека беа исти и со мојот син Иван во растот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А јас знаев дека Лествичникот, едноокиот, зборови такви угодни пред логотетот кажа затоа што знаеше дека со еден удар две муви убива: прво, логотетот се смилостивуваше пред „понизната“ душа на Лествичникот, и наклонет му стануваше за собитијата идни, и второ, Лествичникот добро знаеше какво сподобие грозно во одајата има, од рака моја пуштено, низ клучалницата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Оние што доаѓаа бараа да ја видат неговата одаја, и неговите шејови, а јас им велам дека во одајата има само една преслека од момчето, другите алиштенца се од мојот син Иван.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)