Една од битните определби во изборот на делата за мене беше посегањето по границите што сатирата како таква си ги поставува пред себе; притоа, се обидував со секое дело да покажам колкави се можностите на сатирата како уметничко дело, кое за жал, не е достатно осветлено во научната и критичка литература.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Затоа појдов од условно речено, номиналната сатира, а точката на одбројување беше XVIII век на руската литература.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)