одзив (имн.) - на (предл.)

Ја откривам сликата од перспектива на детската меланхолија – дедо тивко се движи низ собата, гледајќи ме, потоа го раскрилува прозорецот, бучавата од улицата допира до мене, постепено, неумоливо губејќи се, тие проѕирни моменти што постојат само во еден сегмент на нашето минување, а чии траги се одблесоци, одзиви на нашата тага.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Ко грмотевица завива одзивот на гласот меѓу две разјарени тела...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
По истрелот, кого снежните ридови го разнесоа како весел одзив на сите страни, беше доцна и за Змејко да помисли дека ќе пука уште еднаш.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Но, сега остануваше да биде важен тој, всушност продолжуваше во него да постои само таа мисла, што беше одзив на некоја слична мисла, некаде зад него, но воедно и еден неспоредливо посилен нејзин одзив на таа ветрометина и во таа скукаленост.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)