опинок (имн.) - повремено (прил.)

Последниот неволник од оние што биле пречекани од подмолна заседа бегал гологлав со забуцан нож под десната плешка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Чекорите му биле нерамномерни додека чудно одмавнувал со нозете во лесни опинци повремено обидувајќи се со слаби скокови да биде што подалеку од тој пекол на бучава, ѕвечење на јатагани и ножови и секакви пцуења или офкања.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)