Документаристичкиот приод во градењето на романот се отсликува и во цитирањето на познатите документи кои тангираат конкретни личности или настани за кои станува збор, и нивното присуство во народната песна, кон која Николески има посебен респект.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Историската вистина е проследена не само низ биографијата на главниот јунак, туку и со формирањето на Внатрешната македонска револуционерна организација во Солун 1893 година, движењето на социјалистите, формирањето на комитетите и кружоците, личностите на Даме Груев, Ѓорче Петров, Димо Хаџидимов, Пејо К, Јаворов, Димитар Гуштанов, Ѓорѓи Бродалијата, Пере Тошев и други.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Историската вистина е проследена не само низ биографијата на главниот јунак, туку и со формирањето на Внатрешната македонска револуционерна организација во Солун 1893 година, движењето на социјалистите, формирањето на комитетите и кружоците, личностите на Даме Груев, Ѓорче Петров, Димр Хаџидимов, Пејо К, Јаворов, Димитар Гуштанов, Ѓорѓи Бродалијата, Пере Тошев и други.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Документаристичкиот приод во градењето на романот се отсликува и во цитирањето на познатите документи кои тангираат конкретни личности или настани за кои станува збор, и нивното присуство во народната песна, кон која Николески има посебен респект.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Со новинарство и тоа професионално се занимава уште од есента во 1944 година, не сметајќи ги дните од оганизирањето и соработката на „Народен билтен“, орган на велешката партиска организација во 1941 и 1942 година.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Корец се сеќава како реб Апфелблум го пронижуваше со својот длабок и силовит поглед и откако доби нема и цврста потврда од својот поранешен ученик, му објасни дека презема тежок товар на плеќите, не само поради тоа што солунската еврејска заедница е една од најбројните, туку и дека не е сеедно еден ашкенаски Евреин да биде поглавар на најбројната сефардска заедница на светот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Всушност претставници на солунската заедница му пристапиле најнапред на д-р Блумфелд, претседателот на Ционистичката организација во Берлин.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Освен во македонските емигрантски организации во Бугарија, Македонците во периодот меѓу двете светски војни, политички активно дејствуваа, со многу мали исклучоци, само преку ВМРО-автономистичка, ВМРО (Обединета) и комунистичката партија на Бугарија, Грција и Југославија.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Воената ситуација кон крајот на 1942 и почетокот на 1943 на Источниот и Африканскиот фронт имала свое влијание и за промена на ставот на Отечествениот фронт во однос на оружената борба против фашизмот во Бугарија.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Со тек на време се стопила со комунистичките организации во Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Врз основа на истите национални позиции дејствувале и членовите на Македонскиот литературен кружок во Софија 1938-1941.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
На Солунскиот конгрес на организацијата во јануари 1903 било донесено решение за кревање на востание.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Воглавно, таква беше положбата во која се најде македонскиот народ.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Од тие причини во дотогашниот успешен развој на борбата во 1941 и почетните месеци на 1942 и во работата на партиската организација во делот на Македонија под Бугарија настапило затишје.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
На 29 април 1903 биле извршени солунските атентати.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Во мај 1942 година задачата за продор во Македонија им била доверена на тројца членови од организацијата на Дража Михајловиќ на чело со резервниот поднаредник Миливоје Трбиќ-Војче со овластување да формира дражиќевски организации во Велешко, Прилепско, Кичевско и во Порече.52 Определените претставници пристигнале во Македонија во текот на август 1942 година53 и својата дејност ја развиле главно од два пункта: Скопје (Скопска Црна Гора - Куманово) и Порече (Велешко и Прилепско).
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Институт за национална историја, Скопје 1971. 50 Коста Печанец бил претседател на Главниот одбор на четничката организација во периодот меѓу двете светски војни.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Едновремено преку овој центар била одржувана и целокупната врска со сите единици и партиските организации во Македонија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Како резултат на тоа Македонците можеле да формираат посебни македонски партизански единици како и посебни партиски организации во Воденско.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Општински одбор на Сојузот на здружението на борците од НОВ - Прилеп, Култура, Скопје, 1978., 236. 51 Д-р Велимир Брезовски, Прилог за проучување на Дражиќевската организација во Скопје и околината.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Другарот Чапаев продолжи: -Во комисијата, покрај мене, влегуваат уште и секретарот на партиската организација во Судот, а третиот член ќе биде одреден од Министерството за правосудство.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
93. Немајќи во Бугарија почва за национален сепаратизам, Македонците што пребегаа од Белград во Софија, се зафатија со образување на револуционерни организации во Бугарија и во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ако од тој аспект погледнете на проблемот, ако ја земете организационата и ударната сила на Организацијата во служба на македонското национално движење, дури тогаш во вистинската светлина се јавува опасноста за бугарското дело во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Него особено го револтира што таква потребна програма не успеа да прокламира ни една толку силна и така широко поставена револуционерна организација во Македонија, како што беше ТМОРО, туку најважните прашања си дозволи да ги остави да се решаваат „подоцна”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
35. Христо А. Матов (1872-1922) од Струга е еден од најистакнатите дејци на ТМОРО и теоретичари на македонската ослободителна борба, во тоа време е “задграничен претставник” на Организацијата во Софија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но многу години пред да се засолни Јасер Арафат со своите најблиски соработници во Тунис, заедно Палестинската ослободителна организација во 1982-та, по опсадата и напуштањето на Бејрут и Каиро, тој кон крајот на 1974, пред да замине во Њујорк каде што ќе го одржи (на 13 ноември 1974 г.), својот познат говор на Генералната асамблеа на Организацијата на Обединетите Нации кога ПЛО ќе биде примена за набљудувач, ќе запре во Картагина да го поздрави Хабиб Бургиба.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Махмуд Дарвиш ќе стапи во редовите на Палестинската ослободителна организација во 70-те години од минатиот век, а ќе ја напушти во 1993-та во знак на протест против спогодбите во Осло, коишто Јасер Арафат ќе ги склучи со израелската држава.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но токму тука се крие метафоричната порака на поетскиот тестамент: застапувањето за летот, трагата на пеперутката, невидливата порака која не сме готови да ја видиме, да ја прифатиме како излез!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Картагинците Хабиб Бургиба и Јасер Арафат беа антиподни личности во нивното разбирање, прифаќање и однесување кон владеењето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Призна дека со години бил во личен контакт со Голдштајн и дека бил член на илегална организација во која членувале речиси сите луѓе што некогаш ги познавал.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Братството не може да биде уништено затоа што тоа не е организација во вообичаената смисла на зборот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
• Правото на паричен надоместок при стечај или редовна ликвидација на организацијата во траење од најдолго две години за вработените во таа организација, независно од должината на стажот на осигурување (чл. 23). • Примената на критериуми за приоритет при вработувањето.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
За крај на споредбата на ЗИТ (1985) и ЗИТ (1997) ќе кажеме дека единственото позначајно овластување кое инспекторот на трудот 143 го имаше согласно законот од 1985, но не и согласно законот од 1997 година е овластувањето да ја предупреди организацијата во која врши инспекција дека некој нејзин општ акт не е во согласност со законот или друг пропис (чл. 27, ЗИТ/85).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Членувањето на претставници на работниците во овој совет го овозможува давањето препораки и мислења во поглед на: програмата, состојбата во областа на безбедноста и здравјето при работа, стратегијата за кохерентна политика за спречување и намалување на повредите на работно место, професионалните болести и други болести поврзани со работата, изработката на закони и други прописи за безбедност и здравје при работа и документи за меѓународни организации во однос на безбедноста и здравјето при работа.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Покрај нив, право на парична помош имаа уште четири други категории невработени лица: жените корисници на паричен надоместок за време на бременост и породување, лицата кои посетуваат стручно оспособување или преквалификација, лицата на кои работниот однос им престанал поради стечај или редовна ликвидација на организацијата во која работеле, како и оние лица со повеќе од 25 години стаж на осигурување (чл. 19, 21, 23 и 36, ЗВ).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Треба да се спомне и дека ЗВРС воведе и обврска за органите и организациите во РМ да обезбедат заштита на личните податоци на странците (чл. 32). 118 Прекршочни одредби Законот од 2007 година предвиде нови основи за изрекување прекршочни санкции.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Во својот извештај од 9 јуни 1944 година тие ќе истакнат дека "Бугарските Македонци, а особено членовите и симпатизерите на ВМРО, најмногу би сакале Македонија да ја видат инкорпорирана во една независна и суверена Бугарија", но сметале дека "во случај Бугарија да стане советска република, тогаш ќе треба или да остапи територии што во моментот се окупирани или ако Македонија повторно биде поделена или парцелизирана, да речеме меѓу Грција и Југославија итн., погоре споменатите партии би прифатиле една автономна Македонија".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во тој контекст била и анализата на разузнавачите на ОСС за македонските организации во Бугарија и за односот на бугарските партии спрема иднината на Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
На 1 мај 1899 година започнал Шестиот вонреден конгрес на македонската емигрантска организација во Бугарија, на кој била прифатена листата за избор на нов Врховен комитет.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Задграничните преставници од Организацијата во Бугарија во тоа време не биле повеќе Делчев и Ѓ.Петров, туку Туше Делииванов и Димитар Стефанов.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Вршејќи истрага околу ова убиство, властите успеале да откријат оружје и да ја откријат месната организација, а потоа, преку средства познати од времето на инквизицијата, успеале да ја откријат конспиративната мрежа на Организацијата во Штипска, Кратовска, Паланечка, Радовишка, Кумановска и Малешевска каза.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Брзо по проширувањето на Македонската револуционерна организација во Велес, тој се вклучил во нејзините редови и станал активист.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Како бивш член на Револуционерната организација во Кукуш, Гоце знаел многу работи и познавал многу луѓе.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тие пари биле давани главно од македонската емиграција за помагање на револуционерната организација во Македонија и добар дел од нив се трошеле за тоа.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Кипров како влегуваат и излегуваат во магазинот, и полицијата, сомневајќи се во нешто, во својата намера да види, да провери, го открила каналот; второ, и најверојатно, извештајот на Кипров за положбата на каналот (Кипров бил испратен од Софија, од Мерџановци, во Цариград да го надгледува магазинот) испратен до ЦК на Револуционерната организација во Солун бил запленет заедно со апсењето на Татарчев, Матов и другите подоцна дешифриран, и така тајната на атентаторите откриена.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Задграничните претставници на Македонската револуционерна организација во Бугарија Гоце Делчев и Ѓорче Петров се стремеле кон зближување и соработка со раководството на македонската емигрантска организација (Врховниот македонски комитет), со цел да биде исползувана емиграцијата како помагач на ослободителното револуционерно движење.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Меѓутоа, Организацијата во моментот не била во состојба материјално да ги поддржи гемиџиите.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Потоа испратил еден опширен извештај (од 28. IV 1899) до спомнатиот Шести конгрес на македонската емигрантска организација во Бугарија, во кои неточно се прикажувала ситуацијата во Револуционерната организација, се клеветат повидните нејзини раководители како луѓе проневерувачи на народни пари, насилствени собирачи на пари, клеветници итн., и се барало тие, особено д-р Татарчев, Ив. X.Никола и Ѓорче Петров да бидат отстранети од раководството на Организацијата.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ним силен впечаток им направила Виничката провала од ноември 1897 година, што всушност била прво откривање на Организацијата во Турција и пред Европа.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
200 Бидејќи на овој конгрес бил избран Врховен комитет од приврзаниците на МРО, на Сарафов и на Цончев, бидејќи, значи, Цончев не можел сам да раководи, во јули истата година бил одржан Деветтиот редовен конгрес на македонската емиграитска организација во Бугарија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
32 Делчев, со писмо од 12 јуни 1900 година, го праќа Мече до познатиот работник на организацијата во Бугарија Никола Малешевски, со задача да биде вклучен во една акција за грабнување на детето на бугарскиот државник Иван Гешев.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Идните солунски атентатори го следеле развитокот на Револуционерната организација во своите средини.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)