орев (имн.) - да (сврз.)

Мал, ќелав, никаков, орев да не му земеш од раката...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Само по еден орев да јадеше на ден, пак не е многу!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
СТРИКО МАРКО: (Гледајќи дека жените плачат и ронат солзи).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
КАРАМАН АТАНАС: (Доаѓа сам, пијан, придружен од Цигани свирачи). Ах, бре, стрико Марко!... Да пукнам, како орев да пукнам!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
„Ама јас не се шегувам, слушаш? Се качи тогаш кутриот Јаков на орев да брка верверици. Го вика жена му, тој ѝ се клешти од стеблакот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Се сеќавам дека господ му ја позеде душата. Или ѓаволот - да му ја штави, да скрои опинци за ѓаволчињата.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)