пано (имн.) - го (зам.)

Дури, филмот може да се посматра како една огромна олтарска композиција, налик на онаа на Гриневалд или браќата Ван Ајк, каде што централното пано го зазема богородицата со детето (од Макон).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Ова „дело” секако била прва употреба на еден реален предмет на платно: една кондура вметната во паното го покажува својот ѓон на гледачот, продолжува со насликана нога која се губи на хоризонтот и завршува со еден мал поштар гледан од грб, како трча по воз.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)