Секогаш е дотеран, испеглан, панталоните му се како под конец, никогаш не се флекосува, секогаш е педантен со неговите облеки.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Е па, сега, слушал турбо – фолк! Па што дека слуша, негов проблем!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Акакиј Акакиевич дотрча дома сосема ошумоглавен: косата, што сѐ уште му беше останала во неголемо количество на слепоочниците и на тилот, беше сосема разбушавена; бокот, и градите, и целите панталони му беа во снег.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)