пауза (имн.) - на (предл.)

Таа уметност, која одбива да се декларира како народна, е подложена на жестоки напади: се вели дека таа уметност (меѓу која и џезот, авангардата, постмодерната) е „културолошко труење со предумисла“, дека е „доволно смешна за да биде дел од паузата на народните приредби“ (повторно мислев на Луција), па се прогласува таа за производ на болшевизмот, односно комунизмот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сè до својата триесет и седма година прави пауза на филмот, работејќи како професор на филолошкиот факултет во Мадрид.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ина уредила вечерта да настапам со својата точка, во паузата на програмата; директорот ми рече дека настапувам без никаков хонорар и на своја одговорност; се согласив.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во паузата на судењето, ми дозволија да поразговарам со него.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Во стриковото градинче, галабо, вишни ем црешни беревме, во уста си ги клававме!... (Во паузата на мелодиското пеење доаѓаат Костадин и Симка).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
КОСТАДИН: Биди спокојна.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)