перница (имн.) - на (предл.)

Бараше да ја прекрстувам и перницата на која спиев.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Седи на креветот потпрен со перницата на грбот и гледа низ прозорецот: надвор ноќта е темна, опустена без ѕвезди; затворена сама во себе; се оцртува по некое дрво во градината како оглоден скелет; допира грозен глас на петел како фатен за шија.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Легна на перницата на Виктор и посака да го впие неговиот мирис, но чудно, немаше возбуда која разгорува страст.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)