II До сега го разгледувавме случајот кога некое актуално се опкружува со други повеќе или помалку проширени виртуалности, повеќе или помалку далечни и разнолики: партикулата создава ефемерии, перцепцијата го привикува споменот.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Така, индивидуите се okno.mk | Margina #4-5 [1994] 47 повикани да го скицираат влијанието што тие “погледи” или перцепции го имаат врз нивните животи, вклучувајќи ги тука и нивните интеракции со другите.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Се достигнува внатрешното коло што ги обединува само актуалниот објект и неговата виртуална слика: актуалната партикула го има својот виртуален двојник, којшто мошне малку отстапува од неа; актуалната перцепција го има сопствениот спомен како некаков вид непосреден двојник, сеедно дали ѝ следи или ѝ е едновремен. Маргина 36 203
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Тоа значи ефектите врз нивните емоционални состојби, односите со семејството и со врсниците, социјалните односи и односите на работа, и т.н., со посебно акцентирање на тоа какво е влијанието врз нивниот “поглед” на самите себе и односите со другите.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)