песна (имн.) - ја (зам.)

Врз мракот падна уште една ноќ и в тој цвет темен затворено сѐ е под јазикот на молкот немее Сал ти си буден од бдеење болен но песната ја нема и ја нема во несоницата на тие долги дни Ја нема таа месечина јасна под тие клепки седело да свие молчењето да ти го осветли И така кроце часовите венат како што вене виење на волк и липтежот на ветрот како вене
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Токму тогаш кадијата со песна ја кандисуваше Анѓа да се потурчи.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Секоја песна ја прават нова.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
КУМОТ: Песна ја признавам онаа што кога ќе ја чуеш, дури и срцето ако ти е заспано да ти се пробуди. Ете тоа е песна!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ја гледа Петре оддалеку, ја спомнува приказната дека од една самовила се изродени најубавите девојчиња на светов и во песна ја проточува таа сказна.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Старите толку се расположија што и на срамни песни ја свртеа.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
И секогаш да ја носиш таа прекрасна насмевка на лицето, на која, сигурен сум, и птиците ѝ се насладуваат и надалеку низ песна ја раскажуваат, и ветрот со радост ја пресликува насекаде, во секој облак и поток, во секој морски бран, на површината од секој океан, облагородувајќи го ликот на земјата со тебе...
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)