песна (имн.) - за (предл.)

„Пак ли песна за секојдневието?“ – прашуваат тие.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
„Пак песна за секојдневието“ – одговараш ти, излегувајќи од заклучениот сандак што тие пред две минути го фрлија во базен.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Се разнесоа песните за Антица, за Деспина, за Караѓуле и за други охридски мераци што копаа по срцата и ги разигруваа до поулавување...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кога јас рецитирам песна за морето и морнарот, кој ништо не се разбира во поезијата, ме поправува, јас сум му благодарна.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Нели тој ми ги испеа оние песни за девојката која низ радоста поминала успана.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Таа девојка, кога се разбудила знаела да ги повтори сите зборови што ги слушнала во сонот?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се намести до мене и ми ја прочита песната за убиениот крал напишана на руски, од кое јас запомнав само неколку зборови без да ја разберам содржината над која тој пролеа врел поток.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
5 песна За таа наша пропаст жал на Махмуда му стана, се спушти како орел тој.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Понекогаш ме земаше в раце и излегувавме од дома и минувавме покрај дрворедите; со едната рака ме придржуваше, притискајќи ме на своите гради, а другата рака ја испружаше високо, откинувајќи цветови од најниските гранки на липите, костените и багремите, а потоа ги ставеше цветовите меѓу нејзиното и моето лице.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Понекогаш, кога ќе воздивнев, таа ми запеваше приспивна песна за мајката која бдее над своето дете онака како што месечината бдее над земјата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Да појдеме чекор напред да појдеме чекор кон тебе во росните утра а распеаната пролет да ги собереме најубавите цветови роса и мајска вечер цвеќе и зеленило роден ден и празник да ги испееме најновите песни за тебе татковино, за твојот роденден!
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Во занесот и сладоста ко пијани бевме зошто пеевме песни за искрена љубов и во врелоста горевме двата ко огнови силни
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Обидете се да им објасните што е тоа казино или „Ермитаж“* со цигански хорови, или московските пивници, каде што се испива море од пиво и каде со хармоника, се пее песната за разбојникот Кудејара: ...
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Само што ја отворив устата и почнав непристрасно да раскажувам, во очите на моите слушатели засветкаа толку весели искрички, што јас веднаш се навредив и смолкнав.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Раскажуваше приказни со сладок вкус кои ја топлеа душата кога од селска стана градска, а пееше како славеј една песна за гугутката што им ја остави во наследство, со аманет да ја пеат по слави и свадби.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Народниот певец пееше нови песни за туку што изминатите настани: „Силна ми војска идеше, тоа е војска ненаша, тоа е војска германска, германската и фашиска.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
Оваа претпоставка ќе биде потврдена доколку утврдиме дека реченицата се однесува на Аполинер, што, се чини, е случај.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Аполинер, кој имаше глас на тенор, 1914. отпеа и изговори три песни за плочата што ја издаде Фердинанд Бруно.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Песната за тебе не умира се раѓа и кога си таму некаде каде се успиваш во ноќта...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Сакајќи да ѝ остане во сеќавање овој посебен ден во нивниот живот, тој почнува да пее песна за неа, на што таа се надоврзува и завршуваат во дует: „Ох, љубовта е толку слатка напролет, кога две срца пеат во мај....мила, мила, мила, ќе ме сакаш ли некогаш?
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Желбата на записот е повеќе да се опише отколку да се објасни, и за мене самиот, досегашното повеќедецениско молчење, здржаноста да се доискаже во стихови мојот однос кон Рацина и кон неговото пеење, поривот но и несигурноста на моето доближување до него, почитта па отаде и стрептежот од јавно кажаниот збор на што толку мудро ни укажа Блаже Конески, дрзоста и дораснатоста на младиот поет да проговори со јазикот на песната за Рацин, за Рацин што го пробуди во нас идеалот на јазикот и убавината на поезијата.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Така, најдов во џебот некоја залутана дводенарка (меѓу другото, добиваш три песни за два денара), ја пуштив монетата во џубоксот, и притиснав три сосема случајни комбинации: B-1, C-3 и B-10.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
СТРИКО КОЉО: Е, честито ти момче, ќерко. Нека е вечно и вековито.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Кој друг ќе знае. (Вади да ја дарува, а другарките почнуваат обредна песна за свршувачка).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
А се сеќавам на своите почетоци пред години, кога го снимав младиот Минхен Муаремов, во розов фустан и црна перика на главата, како рецитира една стихотворба што тогаш ја смисливме и ја крстивме „Песна за Холивуд“...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Таа дури успеа и да ја пецне Пег, својата пријателка критичарка, во врска со „темните навестувања“ во брошурата (едновремено ласкајќи со Френковата споредба со прочуениот, покоен професор Трилинг) и Пег весело одговори: „Порекнувај го тоа колку што сакаш, Џоен; Фрост го правеше истото, но критичарите беа во право: ‘Застанувајќи крај шумата во едно снежно попладне’ е песна за смртта.”
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Само толку кажува песната за овие пелистерски јунаци и завршува како што почнува: Ој, Лумане,Лумане, Ој, куче касапско, Не ми ти е ланската година!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Па дури и тогаш кога дошол со својата тајфа за да ѝ направи серенада пеејќи ѝ ја песната за несреќната Рајна Коцева, таа и самата не го сфатила најсериозно, иако зборовите, што ѝ ги испраќал преку песната, Рајна, самата ми го призна тоа, втасувале дури и до нејзиното срце.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Нели ти реков дека Рајна се пофали, кога дојде да ме замоли да ѝ помогнам да се сретне со Анатолиј, оти на серенадата што ѝ ја приредиле некоја вечер пред да ме посети, била испеана и познатата песна за Рајна Бурева но без прекарот на Бурева туку со името и презимето на наша Рајна Коцева!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ене онде на океанскиот брег под крајбрежните чемпреси Абориџините трампаат една песна за еден радосен крик на делфините отшто само делфините се радосни на плажите на кои има илјадници километри за распостилање на домородната тага.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Песни за фарисејската сегашност нема.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Често бидува Преспанецот да потпевне на чардакот некоја стара и мераклиска - не мора да е баш преспанска ама секако да е натопена со роднокрајна тага: од кога е ставена чатијата на куќата Преспанецот си ја есапи песната за барјак развеан на чардакот а самиот во себе си вели дека е барјактар не да речеш за фалби или за нешто друго, ами отшто секој барјак си има и свој барјактар.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Се' то помина се' то замина, слободно знаме наше се вее, песна за Славеј сегде се пее: „Шири се шири, Славеј Планина! “
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
Во 1950 година ќе излезе неговата најнова книга песни за деца „Татковина“.
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
Низ приредбата се редеа стихотворби и песни за училиштето, учителката, другарството и на крајот хорот, оркестарот и сите присутни ја исполнија песната - Децата сакаат МИР!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
СТЕВО: (Вади парче хартија. Го става врз клавирот.) Напишав песна за тебе. Од никаде ништо не препишав. (Пауза.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Пули, да видиш... зошто, да те прашам јас тебе, народот не испеа такви песни за туѓите војски, а?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Вистинското арго е Рововското арго. Она на Вијон, но, и тоа е по малку круто, особено она од Песната за стапот, за којашто, впрочем, ретко кој и слушнал... ...
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не, арго не се прави со помош на речник, туку со слики родени од омраза, омразата го создава арго-то.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Беше есенска вечер, студеше, а јас зачитан седев крај огништето и со песните за Крали Марко ја шетав Стамболската чаршија, влегував во ладни меани, делев јуначки мегдани...
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Да не ѝ се случило нешто лошо, нешто страшно? - си мислев, но пред Бреза се преправав дека сѐ е во ред и како навиен ѝ ја рецитирав песната за Цуцул и говедата.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)