Зората се зазоруваше, петлите пееја...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Човекот не успева да заспие, жена му блада во сон, петелот пее среде ноќ, кучето се измачува.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Зора е пред изгрев на сонцето. Петли пеат.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Заминуваме, а оддалеку, слушам, Дуковица колне: Огнот да ги изгори, улерата да ги лавне, петлите пејат, јас им зборувам на џандарите, а сакам сѐ да крака, да мука и да мјаука, гледам да не се чуе Дуковица. 224
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
МАРА: (се разбудува). У!... петли пеат... Дење, треба да е!...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)