Носорогиот Рики Македоникус што дивјачки ме клоцна, освен што бил сопственик на три кафулиња и две пицерии во градот, е и дечко на Лолита-Јаснита.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Навечер одевме на свирки по бродови каде што забави правеше кој друг ако не Фуфо (имаше и своја пицерија во градот, со коцкестите црвено-бели чаршафчиња), а свиреа Робертино од Ластовица, и други дечки од Македонија.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)