Крупно девојче со убави обравчиња собрани цело на едно купче, рачиња ножиња... убаво ама плач нема...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
„Јас, сестри мои, не сум дојдена да ви зборувам, туку да плачам, во плачот нема акцент”.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ништо не ќе го вознемири толку споменот како допирот со добата во која не се влегува повторно Плачот нема сенка. Патеката нема сенка.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)