Обружани со плева на косата, на веѓите, на носот, на алиштата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Повеќето од куќите не ги лснуваа своите ноќни очи, а и тие што трепкаа до кај полноќта се случуваше со денови само црниот здив од оџаците да го пуштаат во белата плева на небото.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)