- Та нели, љубовта и нејзиниот плод го создале и одржале светот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ја преполни куќата со цвеќиња–изобилство полско цвеќе, темјанушки, нарциси во вазните, зумбули, фикуси, филадентрони; кактуси во саксиите, дури палма и лимун чии прв жолт малечок плод го држеше на дланката како да се плашеше дека ќе исчезне.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Преобразбата на видливото во невидливо, препознатливото во непрепознатливо, е чин сличен на жестоката преобразба на семантиката в земи: се преповторуваат вековните процеси на трансформацијата од семенката до плодот, обликот на идниот плод го прима обликот на претходниот, но, не се преповторува времето.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Ситните црни плодови го зголемуваа богатството и моќта на Мегалон.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Ситните црни плодови го зголемуваа богатството и моќта на Мегалон.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)