Во денови кога брзаше да ги доврши некои камења или плочи кои му беа сврзани со рок, ударите на чеканот му беа побрзи и времето побрзо одеше: веднаш му доаѓаше пладне или квечерина.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Тоа го прави така што чита часописи, ги посетува галериите и студијата, одговара на телефон, разговара со пријателите.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Уште раното Јован почна да копа. Првин ги истрга оние неколку сиви камени плочи кои беа речиси набиени во земјата, ништо посебно повисочко, исплетени со корења од трева и капини.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Веќе имаше една од најбогатите скопски дискотеки, главно со класична музика, иако ги купи и сите џезерски и шансоњерски плочи кои можеа д се најдат.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Музиката постојано оди горе-доле, но не веќе по оние камени плочи кои се 5,7 или 12 на број или во четвртина тон.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Хенриеви плочи кои го исполнуваат воздухот со рокенрол.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Џаспер Џонс: Приказни и идеи На тремот во Едисто.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)