погача (имн.) - се (зам.)

Грнето со петелот крчка, тепциите чмаат, погачите се ладат, винце, ракиичка — готово.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Пченкарнава погача се вика во градов баба Наца.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Соколот губи здив. Погачата се крши.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)