ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Но уметноста којашто еднаш рефлектирала и пасивно претставувала апстрактни конвенции и примероци на знаење, сега активно и дословно претставува отелотворување на психичките рани, урбаната лудница и милитаризираната свест во кризата на јадрото на крајната култура.

Но оваа епистемологија исто така има корени, традиции за излекување, кои се испреплетени во самата технологија, јазикот и праксите на деструкцијата. Foucault го обнови старогрчкиот термин epimelia heauton кој ги означува психолошките и интелектуални услови во коишто личноста е заинтересирана за грижа за сопственото јас, за работата врз себе.10 Терминот исто така ги опишува и одговорностите на моќта. Epimelia heauton имплицира внимание, знаење, техники, медитациска работа што бара разбирање за потребите на светот, коишто на поединецот не му се прикажани низ цивилни закони или религиски обврски туку како избор на постоење направен од самиот поединец кој решил дали ќе се грижи за себе или не, со тоа грижејќи се и за светот.

ЦР = Централен регистар на РМ cf. = confer (пренесува) С.Ј. = Codex Iustinianus (дел од Јустинијановата кодификација „Corpis Iuris Civilis“ – VI в.) C.Th. = Codex Theodosianus (V в.) D. = Digesta (најобемниот дел на познатата „Јустинијанова кодификација“) Lib. = liber (книга) sq = et sequens (скратено/извадок) vs = versus (против) 318

За било кој поединец кој не е правник, додека судот не „пресе- че“, односно не донесе одлука за одредени спорни факти – не постои никакво „право“ за конкретната правна работа.

Ова е збирка случаи на веќе завршени и пресудени работнички спорови, добиени од страна на работници-тужители кои се одважиле да ѝ застанат на патот на бескрупулозноста на своите работодавачи.

Таа демистификација трае веќе неколку години, позитивно соголувајќи ги черупките на десетици “институции” и стотици поединци кои со десетлетија добиваат не безначајни бенефиции.

Кога пристигнале кај вас, дали претходно биле во Југославиа каде и кога, зборуваат на нашиот јазик, или поединец кој не е во врска со нашиот штаб“.

Притоа воопшто не ми беше намера, без оглед на спротивставените мислења на поединци кои воопшто и не ја прочитале книгата, да ги измешам литературата и филозофијата. 4Кога пишувате книга како оваа, дали ја пишувате исклучиво во однос со собеси или пак таа е наменета за некое читателство? 4Сигурно дека се обраќам кон читатели за кои претпоставувам дека би можеле да помогнат, да ме следат, препознаат, одговорат.

4Книгата значи воведува инакви начини на читање? 4Можеби и тоа, но не обликувајќи или затворајќи некоја програма на читање, не наметнувајќи вештачки некаков систем на строги правила.

Ова лелеење се однесува не само на грдите настани од личниот живот на тие индивидуи туку и на несреќите што ќе им се случат и на нивните блиски.

Дури и оние поединци кои можат да имаат разбирање за ваков вид желби, каква што беше желбата на мајка ми, при изборот на тумбата за гробно место, зар можат да го сфатат начинот на кој беше искажана пораката?

Зар ќе можат да го доживеат на сличен начин како и јас оној момент кога мајка ми одредуваше каде ќе треба да копам со истион показалец што го користеше одвреме навреме за да ми го сврти вниманието кон птицата што ја прелетува нашата куќа; или, во други случаи, за да ме предупреди дека некој непознат или некоја од нашите сосетки од зад Долни Рид наближува по каменливата патека?

Живот со многу, многу случувања, а сите потсетуваат на утринскиот воз што го истура она селско шаренило кое уште пред да бувне од станицата веќе знае дека треба да се вгнезди и век да векува овде, во градов!

Причината за да се појавам не само како сведок туку и како поединец кој покренува обвинение, не беше само скапоценоста на семејниот ѓердан на Цвета Басотова, туку и споменот по едно изминато време што го бев сместил во преградата на скапоценостите и раритетите.

И не од својата постапка, туку од положбата во која се најдов: да ѝ објаснувам на Таша дека е заборавена и тоа од оние поединци кои во најтешките моменти можеле да го сметаат нејзиниот дом за најсигурно засолниште.

Но, не донесувајте преуранети заклучоци.

Затоа сум спремен да признаам дека сожалувањето што го спомнав во врска со мешето на генералската ќерка има не само неодреден дури и чуден вкус туку е наросено и со еден посебен вид горчливо задоволство.

А ти, другар Ѓурчин потоа мисли му ја каде ќе ја сместиш таа навалица и каква работа ќе ѝ понудиш.

А помеѓу таквите спаѓав и јас!

Оние поединци кои го имаат посетувано училиштето за стравувања и стравотии или пак оние другине кои на панаѓурите навикнале да ги шетаат одаите на ужасите можат да се досетат како се чувствував.

Иако не можам да одречам дека околу секој збор што ни открива и најмала непријатност сврзана со некој поединец кој не ни е по волја, се лелее некоја прозрачна леснотија.

Во обид да им удоволат на сите, да му удоволат на едно национално читателство составено од имашливи поединци кои можеа да си ги дозволат производите што се рекламираа на нивните страници (со што се покриваа трошоците за плати, печатење и дистрибуција), овие изданија стануваа сѐ понеконтроверзни, сѐ покомерцијални и сѐ полесни, за да се претворат најпосле во геј-еквиваленти на списанијана што ги даваат во авион.

Самото поимање на културата, особено во неговата класична, антрополошка формулација од деветнаесеттиот век, претпоставува средишна, дури и основоположничка улога на јазикот.

Зашто, да се изнесе таков приговор, да се осуди како „есенцијалистички“ секој обид да се опишат особените одлики на машката геј-култура значи да се побрка култура, сосе практиките што ја сочинуваат, со неопределен број поединци кои, во кој било миг и во различен степен, можеби ја сочинуваат.

Учењето човечки јазик е почеток на акултурација и социјализација.

Не е со други луѓе (други мажи), туку, најсвојствено, како сам маж в соба, во ентериер“.247 Сликата на Бартлет за претставителниот геј-маж не е слика на човечка споеност или сексуално единство, туку за поединец кој самува в соба со своите работи.

Слично така, геј-весниците и геј-книжарниците ги обнародуваа новите дела од областа на геј-историјата и квир-теоријата, толкувајќи ѝ ги на заедницата нивните дострели на јазик што заинтересираните читатели можеа да го разберат. ‌Разбивањето на геј-населенијата и разнебитувањето на геј-маалата значеше исчезнување на материјалната и на стопанската основа на геј-печатот.

Постои нешто што е француска култура, но таа ниту универзално ниту во својата целина не ги опфаќа сите поединци кои себеси се определуваат како Французи или кои, во даден миг, престојуваат во границите на француската нација.

Контактот лице в лице во геј-маалата, кој веќе згаснуваше, сега сѐ повеќе стануваше заменлив.450 Можеше да си најдеш геј-луѓе на интернет.

Се работи за самотно настрано задоволство – за она што Д. А. Милер го нарече „хомосексуалноста на едниот“.246 Нил Бартлет, пишувајќи за Оскар Вајлд, вели: „Кога и да го замислам во поза, не е ниту гол ниту пред празен ѕид.

Културните групи ковенционално се идентификуваат во однос на јазичните заедници.

Локалните геј-весници сега се заменија со национални, висококапитализирани списанија на сјајна хартија наменети за пазарна ниша определена од делокализираниот геј-идентитет.

Новите сјајни геј-списанија немаа намера да известуваат за политички дебати од чисто локален интерес, а камоли да се зафаќаат со критика на пазарната категорија на геј-идентитетот од која зависеше токму нивниот бизнис.

Оваа мрежа на идеи и вредности ги содржи: претставата дека стигмата на хомосексуалноста може да се надмине не со отпор кон неа, туку со нејзино прифаќање; откажувањето од секакво очекување дека ти следува да те сфаќаат сериозно; ироничното гледање на сите општествени идентитети; навиката да се третира автентичноста како изведба на автентичност; одбивањето да се уважи како достоинствено страдањето на поединците кои се нашле во ужасни и трагични ситуации, дури или особено кога ќе се погоди баш ти да бидеш еден од нив; истовременото заземање на општествено повисок и општествено понизок став, што подразбира постојано унижување на самиот себеси; отворено признаената срамотност на сексот и демократизирачкиот порив таа срамотност да се шири наоколу; антихиерархиската инклузивност на камп-хуморот, неговото себенеизземање и неговата постојана функција во создавањето заедништво.

Употребата на јазикот ги исцртува границите на културата: култура, во најмала рака, се состои од поединци кои го зборуваат истиот јазик.

Ниту другите земји ќе се ослободат од насилство и терор сè додека кокаинот и хероинот таму се произведуваат од страна на картелот криминалци. Политиката на делумна забрана би ја задржала и од морална гледна точка сомнителна пракса на затворање луѓе кои директно не ја загрозуваат околината. Таа и понатаму би сместувала во подземје еден првенствено здравствен и општествен проблем и би жигосувала поединци кои поради тоа не би можеле да дојдат до потребната помош. Истата таа политика би ги обесхрабрувала медицинските истражувања и ширењето на информации во врска со опасностите од уживање на дрога.

На пример, една актн-чанта полна со синтетички хероин би можела да ги задоволи годишните потреби сите њујоршки зависници. Америка никогаш нема да биде во состојба да го запре прометот на толку мал производ меѓу купувачот и продавачот, а да остане слободно општество.

Во принцип, разликата е јасна: уметноста е личен израз на поединецот кој не се комбинира во систем на повторливи симболи со одредени, прифатени вредности; наспроти тоа, буквата е конвенционализирана и институционализирана на таков начин што сите што го користат системот можат да ја толкуваат на ист начин.

Мислите и дејствијата кои, еднаш откриени, значат сигурна смрт, формално не се забранети, а бесконечните чистки, апсења, измачувања, затворања и испарувања не се вршат како казна за престапи што навистина биле направени, туку за да се збришат поединците кои би можеле да направат некој престап во иднина.

превод: П. Вулкански извор: Storming the Reality Studio: A Casebook of Cyberpunk and Postmodern Fiction (зборник, 1991, автор: Larry McCaffery) 102 Margina #21 [1995] | okno.mk

После фазата-ларва и покорувањето на генскиот пул, зрел стадиум на човечкиот животен круг е поединецот кој мисли за себе.

Кое ли е значењето на овој исказ се прашуваат изненадените поединци кои со возбуда ја следат тајновитоста на пораките што им ги испраќа нивниот корифеј?

Познавам поединци кои манипулирањето го доведуват во врска и со суеверието.

Точно е дека од тој нов живот што тој го средуваше имаше и такви поединци кои проплакаа.

А згора на тоа листот не ѝ го донесе којгоде туку лично другарот Ѓорѓи Смокот, оној поединец кој според своето умеење, иако по наредби што доаѓаа од повисоките фактори, воведуваше дузини и дузини промени и правила на однесување во нашиот нов живот.

Значи јас не претпочитам премногу заблуди на едно место.

Замислете си ја сега збунетоста на еден поединец кој сериозно смета дека никој не е повикан да суди и да пресудува за неговите радости како и за треперењата на неговата вознемиреност.

Мислам дека самиот приод кон храната, однесувањето кон секој нов касај; насмевката, сериозноста или загриженоста на поединецот кој внимава на секој свој но и на туѓите гестови, сите тие поединости преставуваа посебни приказни потчинети токму на тој одамна совладан механизам.

Имало поединци кои тврделе дека наеднаш ќе го виделе во водата ликот на некој близок.

Дури и поединците кои веруваат дека се надарени со ваква дарба мислам оти треба да се бараат помеѓу помладите?