порив (имн.) - постојано (прил.)

Силен внатрешен порив постојано го гонеше да ѝ говори.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Мајка рано навикна на неговиот немир, на неговиот порив постојано да биде некаде на друго место, под речиси атавистичкиот изговор за спасот на семејствата, на децата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)